Ανοιχτό καφενείο για ζητήματα ψυχικής υγείας κάθε Σάββατο 18.00 με 20.30 στη Βίλα Ζωγράφου. “ενάντια στη συνθήκη της κρίσης, τον ατομισμό, τα αδιέξοδα και τη γενικευμένη κατάθλιψη ενός κόσμου που καταρρέει ενάντια στις φυλακισμένες επιθυμίες, την ψυχιατρικοποίηση της ζωής, τον στιγματισμό και την απομόνωση το καφενείο του άλλου χώρος και χρόνος ελευθερίας, συνάντησης και αλληλεγγύης σε έναν κατακερματισμένο κόσμο όπου οι άλλοι είμαστε όλοι εμείς”.
Το Σάββατο 18/1 θα προβληθεί η ταινία-ντοκουμέντο «The Foucault Tribunal», βασισμένη στο «Διεθνές Δικαστήριο για την Ψυχιατρική», που οργάνωσαν από κοινού το Freie Universitaet Berlin (Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βερολίνου) και η Οργάνωση Irren-Offensive («Η επίθεση των Τρελών»), στο θέατρο Volksbuehne του Βερολίνου, τον Μάιο του 1998.
"Η Ετυμηγορία του δικαστηρίου Φουκώ" "Καταλήγουμε πως, όντας απρόθυμη να αποκηρύξει τη χρήση ισχύος, βίας και επιβολής, η ψυχιατρική είναι ένοχη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, για τη σκόπιμη καταστροφή της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της ζωής. Και κυρίως μέσα απ' τη νομική κατηγορία του "ψυχικά ασθενούς" η οποία επιτρέπει την ολοκληρωτική αποστέρηση των ανθρώπινων και πολιτικών δικαιωμάτων και των νόμων της φυσικής δικαιοσύνης. Επιπλέον, η ψυχιατρική δεν έχει δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζεται ως θεραπευτική τέχνη,έχοντας παραβεί τον Ιπποκράτειο Όρκο μέσω της συνειδητής χρήσης επιβλαβών ουσιών,που προκάλεσαν, ανάμεσα σε άλλα, την παγκόσμια επιδημία της όψιμης δυσκινησίας(tardive dyskinesia), καθώς κι άλλες πρακτικές που αναγνωρίζουμε ως βασανιστήρια:ακούσιο περιορισμό, βίαιη χορήγηση φαρμάκων,καθήλωση των τεσσάρων σημείων,ηλεκτροσόκ,όλες τις μορφές ψυχοχειρουργικής καθώς και τον ακούσιο εγκλεισμό. Η ιδεολογία κι οι πρακτικές αυτές επέτρεψαν στους ψυχιάτρους κατά τη Ναζιστική περίοδο να φτάσουν στις ακρότητες της συστηματικής μαζικής δολοφονίας εγκλείστων, με το πρόσχημα της "θεραπείας". Η ψυχιατρική όχι μόνο αρνείται να αποκηρύξει την ισχύ που ιστορικά πήρε από το κράτος αλλά αντίθετα παίζει το ρόλο ενός αδρά αμειβόμενου και κοινωνικά σεβαστού φορέα κοινωνικού ελέγχου και διεθνούς αστυνόμευσης της συμπεριφοράς, καθώς και καταστολής της πολιτικής και κοινωνικής ανυπακοής. Θεωρούμε την ψυχιατρική ένοχη του συνδυασμού ισχύος και αδιαφάνειας, ενός κλασσικού δηλαδή ορισμού των ολοκληρωτικών συστημάτων. Απαιτούμε την κατάργηση των νόμων για τους "ψυχικά πάσχοντες", ως ένα πρώτο βήμα για να γίνει η ψυχιατρική υπόλογη στην κοινωνία. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει να δοθούν αποζημιώσεις για τις βλάβες που έχει προξενήσει. Επίσης, δημόσια κεφάλαια θα πρέπει να διατεθούν, με σκοπό τις ανθρώπινες και αξιοπρεπείς εναλλακτικές στην ψυχιατρική."