Allonsanfan (1974,Paolo Taviani, Vittorio Taviani)

Υπόθεση:
Το 1816 ένας ιταλός αριστοκράτης, ο Φούλβιο, ένας επαναστάτης, που έχει προδώσει τους συντρόφους του, θέλει ν’ αλλάξει τρόπο ζωής και να ζήσει συνηθισμένα. Τους ακολουθεί σε μια παράλογη εκστρατεία με προκαθορισμένη έκβαση. Όμως δεν θα του το επιτρέψουν η επαναστάτρια κοπέλα του και οι σύντροφοί της και θα τον οδηγήσουν σε μια αποστολή στη Νότια Ιταλία. Η γνωστή αριστουργηματική ταινία των αδελφών Ταβιάνι, που διεύρυνε το θέμα της επαναστατικής ουτοπίας, της αυτοθυσίας, του ευδαιμονισμού. Μέσα από ιστορικοπολιτικές παραβολές ερευνούν το θέμα της στράτευσης του ατόμου και τη σχέση του με την ιστορία.

Η κυρία και ο ναύτης ( Lina Wertmüller, 1974)

Υπόθεση :

Μια παρέα εύπορων Ιταλών ξεκινάει με ένα μικρό ιστιοπλοϊκό για μια κρουαζιέρα στη Μεσόγειο. Το χαλαρωτικό κλίμα των καλοκαιρινών διακοπών που επιδιώκουν να δημιουργήσουν τα μέλη της συντροφιάς, πυροδοτείται συνεχώς από τους αλλεπάλληλους καυγάδες που ξεσπούν ανάμεσα στη Ραφαέλα – την πιο δύστροπη από τους συνδαιτυμόνες, και τον Τζεναρίνο – έναν σκληροτράχηλο ναύτη, μέλος του πληρώματος. Οι προσβολές που εξαπολύονται και από τις δυο πλευρές κάνουν το ταξικό χάσμα, που έτσι κι αλλιώς τους χωρίζει, να φαίνεται χαοτικό. Όσο εκείνη επιμένει να τον βασανίζει με τις παράλογες απαιτήσεις της, τόσο εκείνος της «θυμίζει» τον προορισμό της που δεν είναι άλλος από το να υπηρετεί τον άντρα της. Όταν ένα πρωί η Ραφαέλα έχει διάθεση για κολύμπι, λύνει ένα από τα φουσκωτά του σκάφους και διατάζει τον Τζεναρίνο να την ακολουθήσει. Οι ρόλοι αντιστρέφονται όταν λίγο αργότερα η μηχανή χαλάει και οι δύο θανάσιμοι εχθροί μένουν αποκλεισμένοι στο απομονωμένο νησάκι που τους ξέβρασε το κύμα. Τώρα ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού γίνεται ο φτωχός ναύτης. Η επιβίωση της υπεροπτικής Ραφαέλας εξαρτάται εξ’ ολοκλήρου από τις δικές του προθέσεις, οι οποίες δεν αλλάζουν ούτε όταν εκείνη του παραδίνεται ολοκληρωτικά!